Malaysia sebagai Negara yang Bermazhab: Satu Diskusi Awal

Abstract

Malaysia sebuah negara Islam rasmi beraliran Ahli Sunnah Wal Jamaah yang diperteguhkan dengan mazhab fiqh al-Shafi’i dan akidah al-Asha‘irah. Tidak menghairankan, perbincangan-perbincangan akademik dan sudut pandangan umum negara ini mempunyai mazhab sebagaimana diperuntukkan dalam enakmen negerinegeri. Namun, penekanan dalam kajian-kajian sebelum ini kurang ditumpukan kepada bagaimana negara Malaysia bermazhab sebagaimana manusia juga bermazhab. Kelompangan ini menyebabkan negara Malaysia tidak dizahirkan roh dan kehidupan mazhabnya, sedangkan Malaysia konsisten bermazhab. Mazhab (almadhhab) dan bermazhab (al-madhhabiyyah) dua istilah kompetorari yang mempunyai konseptual yang berbeza. tetapi saling berkaitan. Sehubungan itu, penulisan kualititatif ini berusaha membahaskan bagaimana sebuah negara, khususnya Malaysia layak diiktiraf dan dimasyhur sebagai bermazhab. Tujuan utama adalah untuk menghidupkan roh mazhab dalam kehidupan Malaysia, sekaligus memberi imej Ahli Sunnah Wala Jamaah bagi memperkukuh amalan mazhab yang menjadi teras Islam di Malaysia. Dalam keadaan yang sama mematahkan gerakan aliran anti mazhab (allamadhhabiyyah) yang cuba menggugat kesejahteraan Malaysia. Penulisan ini menggunakan metodologi kualitatif melalui analisa bahan tertulis. Penulis meneliti dan menganalisis pendapat-pendapat fuqaha silam dan kontemporari bagi mendapat gambaran yang jelas berkaitan konseptual mazhab dan bermazhab, khususnya dalam wacana usul fiqh semasa. Dapatan kajian mendapati, negara juga boleh dinisbahkan dengan istilah bermazhab bagi memperkukuhkan manhaj Ahli Sunnah Wal Jamaah dalam pentadbiran perundangan kefatwaan di negara ini.

Kata Kunci: Malaysia; Mazhab; Syafii; Ahli Sunnah Wal Jamaah

Malaysia is an official Islamic country which is following Ahli Sunnah Wal Jamaah and is strengthened by the school of fiqh al-Shafi’i and the faith of al-Asha‘irah. Predictably, academic discussions and general point of view, the country has sects as it is allocated in the state’s enactment. However, the emphasis in previous studies is less focused on how Malaysia is madhhab, just as human beings are also sectional. This gap caused Malaysia not to reveal the spirit and life of its sect, while Malaysia is consistently madhhab. Madhhab (al-madhhab) and al-madhhabiyyah are two competing terms that have different conceptualities but interrelated. Incidentally, this qualitative writing seeks to discuss how a country, especially Malaysia, deserves to be recognized and renowned as a madhhab. The main purpose is to revive the soul of the sect in the life of Malaysia, as well as give the image of Ahli Sunnah Wal Jamaah to strengthen the practice of the sect which is the core of Islam in Malaysia. In the same situation, breaking the anti-madhhab movement (allamadhhabiyyah) which is trying to threaten the well-being of Malaysia. This writing used a qualitative methodology through content analysis. The author examined and analyzed the opinions of past and contemporary jurists to get a clear picture related to the conceptualism of sects and sects, especially in the discourse of current fiqh proposals. The findings of the study found that the country can also be referred as denomonational to strengthen the manhaj of Ahli Sunnah Wal Jamaah in the administration of fatwa legislation in this country.

Keywords: Malaysia; Madhhab; Shafi’i; Ahli Sunnah Wal Jamaah